
Ik speel gitaar in een band met de welluidende naam Weekend at Waikiki. De band, opgericht in de jaren 80, is een bonte verzameling individualisten en een bundeling van talent. Naast de liefde voor muziek vinden we elkaar in het constante streven naar het best mogelijke resultaat. Geloof me, het is niet eenvoudig om met 7 man een ideale compositie te smeden. Maar de wil is er en dus ook de weg.
Er zijn veel parallellen te vinden in het maken van een muziekstuk en schilderen. In het geval van ons muziekgezelschap is de ontwikkeling van de eerste probeersels aan de keukentafel tot de uitwerking naar een voltooid nummer in de studio iets wat vergelijkbaar is met de weg van schets naar schilderij. In dat proces is een belangrijke voorwaarde dat er naast de broodnodige structuur ruimte is voor de “spark”, het vonkje, instinct, "gutt feeling" of wat voor benaming je het ook maar wilt geven.
![]() Zanger, frontman en tevens onze voorzitter Thijs kwam met het idee dat er op het toekomstige album Sonar eigenlijk een sciencefiction-achtig landschap als visualisatie zou moeten komen. Dat paste ook heel goed bij de beeldtaal die Waikiki al eerder had gebruikt in vorige albums. Ik kon daar wel een ontwerpje voor maken. Voor een galerie in Glasgow had ik in 2014 een aantal Schotse landschappen gemaakt die zich uitstekend leenden als basis voor wat mij voor ogen stond. Al tekenend ontstond het idee om de nummers van de cd als het ware visueel aan elkaar te verbinden, er een stripverhaal van te maken. Gedurende de tijd dat we de muziek en de songteksten aan het uitwerken waren kwam medegitarist Henk Gubbels, verantwoordelijk voor de meeste composities op de Sonar cd, met het personage Hannah. Al vrij snel ontstond een odysseus-achtige verhaallijn om in beeld uit te werken. In science fiction zijn de mogelijkheden onbeperkt en kan de fantasie de vrije loop krijgen. Ieder bandlid nam een taak op zich en fantaseerde mee. Zo kwam bassist en voormalig journalist Jan Dijksma met een algeheel script, nam toetsenist Wijnand Helfrich de Engelse vertaling voor zijn rekening, deed zanger Thijs Helfrich de vormgeving en was gitarist Han Raggers de kritische analyticus. En zo ontstond de strip Hannah, in beeld en geluid. Een heldenepos "dat zijn weerga niet kent" ;) Check it out. www.weekendatwaikiki.nl | De strip is voor het grootste deel getekend op een tekentablet en met software van het tekenprogamma Sketchbookpro en Photoshop. |
(inmiddels is het album op de site bijna uitverkocht maar ik heb er nog wel een paar dus indien er interesse is...)