Ik speel gitaar in een band met de welluidende naam Weekend at Waikiki. De band, opgericht in de jaren 80, is een bonte verzameling individualisten en een bundeling van talent. Naast de liefde voor muziek vinden we elkaar in het constante streven naar het best mogelijke resultaat. Geloof me, het is niet eenvoudig om met 7 man een ideale compositie te smeden. Maar de wil is er en dus ook de weg. Er zijn veel parallellen te vinden in het maken van een muziekstuk en schilderen. In het geval van ons muziekgezelschap is de ontwikkeling van de eerste probeersels aan de keukentafel tot de uitwerking naar een voltooid nummer in de studio iets wat vergelijkbaar is met de weg van schets naar schilderij. In dat proces is een belangrijke voorwaarde dat er naast de broodnodige structuur ruimte is voor de “spark”, het vonkje, instinct, "gutt feeling" of wat voor benaming je het ook maar wilt geven.
(inmiddels is het album op de site bijna uitverkocht maar ik heb er nog wel een paar dus indien er interesse is...)
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Weblog
|